Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bıqdırıcı — sif. Bezikdirici, usandırıcı, cansıxıcı, təngə gətirən. İlk həyatın yeni həyatverici günəşi, özünün ilıq və munis şüasını ətrafa saçmaqla, qışın bıqdırıcı və soyuq havasına qələbə çalmaqda idi. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canlandırıcı — sif. Canlandıran, canverici, həyatverici, dirçəldici, gümrahlaşdırıcı. Canlandırıcı dağ havası. Günəşin canlandırıcı hərarəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canverici — sif. Həyat bəxş edən, canlandıran, həyatverici, dirildən. Canverici baxış. – Canverici ləbindədir şərbəti xəstə könlümün; Kimdir irişdirən anı ləli ləbin şəfasına. Nəs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həyatbəxş — sif. <ər. həyat və fars. . . . bəxş> kit. bax həyatverici. Həyatbəxş və həssas bir hava <Muxtarla xanıma> təmas edərkən qıdıqlandırdı, coşdurdu. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
munis — <ər.> 1. sif. Hər kəslə mehriban olan; ünsiyyətli, mehriban; istiqanlı. Munis adam. – <Xədicə> olduqca xoşsöhbət, . . genişqəlbli, munis və mehriban bir qız idi. S. H.. Könüllər yolçusu, o munis gözəl; Min ürək fəth edir hər keçən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sinmək — f. 1. Gözə daha az çarpmaq üçün aşağı oturmaq, əyilmək, gizlənmək, çuxura yatmaq; qorxub büzülmək. Kərbəlayı Tapdıq bəllədiyi tağların dibinə sindi. M. C.. Tank Aslanın yerə sindiyi çökək üzərinə sıçradı. Ə. M.. Bu quşlar çox vaxt tək tək, bəzən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şüa — is. <ər.> 1. Günəşdən və başqa bir işıq mənbəyindən çıxan işıq telləri. Günəş şüası. İşıq şüası. – İlk baharın yeni həyatverici günəşi, özünün ilıq və munis şüasını ətrafa saçmaqla qışın bıqdırıcı və soyuq havasına qələbə çalmaqda idi. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
